- tirunculus
- tīruncŭlus, i, m. dim. [tiro], a young beginner, little tiro (post-Aug.):
ut probarem tibi, quam vehementes haberent tirunculi impetus primos ad optima quaeque,
Sen. Ep. 108, 23:servitia sic tirunculum (vilicum) contemnunt ut senem,
Col. 11, 1, 3:quod me quamquam tirunculum sollicitavit ad Emendum,
Plin. Ep. 3, 6, 4: nec frustum capreae Novit noster tirunculus, Juv. 11, 143. —In apposition: miles,
Suet. Ner. 21 fin. —In fem.: tīruncŭla, ae, a female beginner:saluta Blaesillam et Eustochium, tirunculas nostras,
female pupils, novices, Hier. Ep. 31, 14.—Of a bitch that has littered for the first time, Col. 7, 12, 11.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.